ქ. ბარი - იტალია. 1987 წ.
თანამშრომლობის სფეროები: ეკონომიკა, განათლება, კულტურა, ტურიზმი. ქ. ბარი - საპორტო ქალაქი სამხრეთ იტალიაში, აპულიას რეგიონისა და ბარის პროვინციის დედაქალაქი. მოსახლეობის რაოდენობა 13,719 ადამიანი. ქ.ბარის ეკონომიკა ძირითადათ დამოკიდებულია ბარის პორტზე, სარკინიგზო კვანძზე და სოზინას გვირაბზე. ბარში ხდება ზეითუნის ზეთისა და ბროწეულის წვენის წარმოება. იგი, აგრეთვე, მდიდარია ციტრუსით.
ქ. სან სებასტიანი - ესპანეთი. 1987 წ.
ქ. სავანა - აშშ, ჯორჯიას შტატი. 1992 წ.
ქ. ნიკოლაევი - უკრაინა. 1995 წ.
ქ. ზიბო - ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა. 1995 წ.
ქ. პირეი - საბერძნეთი. 1996 წ.
ქ. ტრაპიზონი - თურქეთი. 2000 წ.
ქ. ვანაძორი - სომხეთი. 2006 წ.
ქალაქი სომხეთში. იგი სიდიდით მესამეა ერევნისა და გიუმრის შემდეგ, ლორის პროვინციის ადმინისტრაციული ცენტრი. მდებარეობს თბილისი-გიუმრის სარკინიგზო ხაზზე. ქალაქის წინა სახელია ყარაქილისი (თურქულად "შავი ეკლესია"). 1935 წელს სერგეი კიროვის გარდაცვალების შემდეგ მის პატივსაცემად ეწოდა კიროვაკანი. ქალაქმა თანამედროვე სახელწოდება მიიღო 1993 წელს.
ქ. ვოლოსი - საბერძნეთი. 2007 წ.
ქ. ბურგასი - ბულგარეთი. 2009 წ.
ქ. მარბელლა – ესპანეთი. 2010 წ.
თანამშრომლობის სფეროები: ეკონომიკა, ჯანდაცვა, ტურიზმი, განათლება, კულტურა.
ქ. კუშადასი – თურქეთი. 2010 წ.
ქ. ორდუ – თურქეთი. 2011 წ.
თანამშრომლობის სფეროები: ეკონომიკა, ჯანდაცვა, ტურიზმი, განათლება, კულტურა.
ქ. ტერნოპოლი – უკრაინა. 2011 წ.
ნიუ ორლეანი – აშშ. 2012 წ.
ქ. იალოვა – თურქეთი. 2012 წ.
ქ. ნახჭივანი – აზერბაიჯანი. 2012 წ.
ქ. აშდოდი - ისრაელი. 2012 წ.
ქ. დაუგავპილსი – ლატვია. 2012 წ.
ქ. როსტოკი - გერმანია. 2012 წ.
შარმ-ელ-შეიხი-ეგვიპტის არაბული რესპუბლიკა. 2014 წ.
მდებარეობს სინაის ნახევარკუნძულის უკიდურეს სამხრეთ ნაწილში. ქალაქს გასასვლელიუ აქვს წითელ ზღვაზე. შარმ-ელ-შეიხი საკმაოდ მჭიდროდ დასახლებულია, მოსახლეობა შეადგენს 35 000 ადამიანს. წარმოადგენს სამხრეთ სინაის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ქალაქს.
პრაღა 1- ჩეხეთის რესპუბლიკა. 2013 წ.
ქ. ურუმჩი - ჩინეთი. 2015 წ.
ქ. იურმალა - ლატვია. 2014 წ.
ქ. ბრესტი - ბელარუსი. 2015 წ.
ქ. პაფოსი - კვიპროსი. 2016 წ.
ქ. ნისა - პოლონეთი. 2017 წ.
ქ. მოგილიოვი - ბელარუსის რესპუბლიკა. 2017 წ.
ქ. სიანიანი - ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა. 2017 წ.
ქ. ხერსონი - უკრაინა. 2018 წ.
ქ. ნეთანია - ისრაელის სახელმწიფო. 2018 წ.
ქ. უმანი - უკრაინა. 2018 წ.
ქ. ლიენუნგანი - ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა. 2019 წ.
ქ. ვროცლავი - პოლონეთის რესპუბლიკა. 2019 წ.
ქ. კონსტანცა - რუმინეთი. 2020 წ.
ქ. სანია - ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა. 2021 წ. (განზრახვის წერილი)
ზიელონა გურა-პოლონეთის რესპუბლიკა. 2022 წ. (განზრახვის მემორანდუმი)
ქ. კლაიპედა - ლიეტუვა. 2022 წ. (განზრახვის წერილი)
ბარი - მონტენეგრო. 2023 წ.
ადრიატიკის ზღვისპირა ქალაქი სამხრეთ მონტენეგროში. ეს არის ბარის მუნიციპალიტეტის დედაქალაქი და ტურიზმის ცენტრი. 2023 წლის აღწერის მიხედვით ქალაქში 15 868 მოქალაქე ცხოვრობს. ბარი ისტორიული ქალაქია-არქეოლოგიური აღმოჩენები ადასტურებს ამ ადგილას სიცოცხლის არსებობას პრეისტორიულ ხანაში. ბარი მდებარეობს ადრიატიკის ზღვის სანაპიროზე. ის დაახლოებით 53 კილომეტრშია პოდგორიცადან, მონტენეგროს დედაქალაქიდან.
ლუგანო - შვეიცარია. 2023 წ.
ქალაქი სამხრეთ შვეიცარიაში. მოსახლეობის რაოდენობის მხრივ, წარმოადგენს შვეიცარიის მე-9 ქალაქს და იტალიის ფარგლებს გარეთ არსებულ უდიდეს იტალიურენოვან ქალაქს. გაშენებულია ლუგანოს ტბის ნაპირებზე. ცნობილია თბილი კლიმატით.
კესტჰეი - უნგრეთი. 2023 წ.
მდებარეობს ბალატონის ტბის დასავლეთ სანაპიროზე. ეს არის სიდიდით მეორე ქალაქი ტბის პირას და ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი კულტურული, საგანმანათლებლო და ეკონომიკური ცენტრი რეგიონში. ხელსაყრელი მდებარეობის, გზისა და სარკინიგზო წვდომის გამო, კესტჰეი და მიმდებარე ტერიტორია ერთ-ერთი სასურველი დასასვენებელი ადგილია.
ვერონა - იტალიის რესპუბლიკა. 2010 წ.
ქალაქი ჩრდილოეთ იტალიაში, ვენეტოს რეგიონში. წარმოადგენს რეგიონის შვიდი პროვინციული დედაქალაქიდან ერთ-ერთს. მისი კულტურული მემკვიდრეობის, რამდენიმე ყოფლეწლიური ბაზრობის, შოუების, პოეზიის სეზონებისა თუ რომაელების მიერ აშენებული ამფითეატრის წყალობით, ვერონა ჩრდილოეთ იტალიის ერთ-ერთ უმთავრეს ტურისტულ ღირსშესანიშნაობას წარმოადგენს. 2000 წელს, იუნესკომ ვერონა მისი ურბანული სტრუქტურისა და არქიტექტურის გამო მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა.